- Start >
- Usługi >
- Podatki >
- Status pendler >
Pracujesz w Norwegii? Ponosisz koszty związane z pobytem w tym kraju lub podróżami do Polski? Sprawdź, czy spełniasz kryteria tak zwanego statusu pendler. Dzięki niemu możesz uzyskać zwrot kosztów – za wyżywienie, mieszkanie czy dojazd do pracy. Dowiedz się więcej!
Pendler to osoba pracująca w Norwegii i podróżująca regularnie do Polski. Status pendler, czyli tak zwane rozłąkowe, przyznawane jest wyłącznie w przypadku odpowiednio udokumentowanych podróży do ojczyzny.
Ze statusu pendler najczęściej korzystają osoby, które wyjeżdżają do Norwegii do pracy, a w swoim ojczystym kraju zostawiają rodzinę.
Ze statusu pendler mogą skorzystać osoby, w pierwszych dwóch latach pobytu na terenie Norwegii.
Tak, jeśli Twoja rodzina została w Polsce, a Ty:
pracujesz u norweskiego pracodawcy lub posiadasz własną firmę,
masz w Polsce rodzinę (żonę i/lub dzieci poniżej 21 roku życia), która mieszka na stałe pod tym samym adresem co Ty,
odwiedzasz swój dom przynajmniej 3 razy w ciągu roku.
Status pendler przysługuje również osobom stanu wolnego. Najważniejszym kryterium, jakie należy spełnić w tym przypadku, jest posiadanie stałego miejsca zamieszkania poza Norwegią. Warunki mieszkalne w tym miejscu muszą być lepsze od tych w Norwegii.
Tak, jeśli spełniasz poniższe warunki:
Jeśli Twoje wyjazdy do Polski są rzadsze niż wymagane, możesz się odwołać jedynie, gdy w roku rozliczeniowym:
Status pendler przyznawany jest wyłącznie w sytuacji, kiedy podróże do Polski są udokumentowane. Potwierdzeniem podróży mogą być bilety lotnicze lub potwierdzenia opłat promowych. Osoby, które odwiedzają rodzinę muszą udokumentować podróże do Polski w ciągu roku podatkowego , osoby samotne muszą udokumentować podróże minimum 4 w ciągu roku podatkowego, przedstawiając 8 biletów w obie strony.
kosztów podróży do domu rodzinnego – aby odliczyć koszt podróży do domu rodzinnego należy przedstawić bilety za każdą podróż. Na jedną podróż składa się wyjazd i przyjazd, czyli dwa bilety. Koszty podróży można odliczać na podstawie faktycznej liczby kilometrów dojazdu z miejsca zameldowania w Norwegii do miejsca zameldowania w Polsce lub za pomocą cen biletów (z reguły bardziej korzystne jest przeliczanie kilometrów niż faktyczna cena biletów).
diet – diety należą się za każdy dzień pobytu w Norwegii, bez względu na to czy był to dzień pracujący czy dzień wolny. Jeśli pracodawca pokrył już wszystkie diety nie można już prosić o nie przy rozliczeniu podatkowym a jeśli pokrył tylko część to o pozostałe możesz prosić Urząd. Od 2018 jest ograniczona możliwość odpisywania kosztów wyżywienia. Prawo do tej ulgi mają tylko osoby, mieszkające w miejscach bez możliwości gotowania (baraki, hotele, pensjonaty). Osoby wynajmujące mieszkania lub domy, mające dostęp do kuchni, niestety nie mogą korzystać z tej ulgi. .
rachunków za energię w Norwegii – możesz odliczyć koszty energii elektrycznej w wynajmowanym mieszkaniu, musisz jednak przedstawić dla Urzędu faktury za energię. Powinny one być wystawione na Ciebie lub na współlokatora, który również widnieje na kontrakcie wynajmu domu.
kosztów mieszkania w Norwegii – koszty czynszu mieszkania wynajmowanego w Norwegii można odliczyć na podstawie kontraktu o wynajem i/lub odcinków z wypłaty, na których jest opisana kwota jaką potrąca pracodawca za czynsz. Pamiętaj, że do 10 000 nok wciągu całego roku możesz płacić gotówką za mieszkanie. Jeśli wiesz, że zapłacisz w danym roku za czynsz więcej niż 10 000 nok, wówczas twoje wszystkie wpłaty powinny być przelewane na konto bankowe (nie gotówką), ponieważ Urząd Podatkowy akceptuje tylko i wyłącznie przelewy na konto bankowe.
odsetek od kredytu – odsetki od kredytu w Norwegii z reguły są od razu naniesione na PIT norweski, jednak należy sprawdzić czy jest to naniesione prawidłowo. Istnieje również możliwość odliczenia odsetek od kredytu w Polsce. Istnieją Należy wówczas przedstawić zaświadczenie o wysokości zapłaconych odsetek w danym roku rozliczeniowym, dokument ten musi być tłumaczony na język angielski lub norweski.
dojazdów do pracy – chcąc odliczyć koszty dojazdu do pracy Urząd zaznacza, że musi być to więcej niż 2,5 km w jedną stronę. Jednak trzeba pamiętać, że należy najpierw pokryć samemu część wydatków (pokryć tzw. wkład własny). Z reguły chcąc odliczyć cały rok dojazdu do pracy, kiedy dojazd do pracy wynosi 2,5 km w jedną stronę odliczenie takie się nie akceptuje.